یادش بخیر محمد ...زمان آدما رو از هم دور میکنه :(
هموطن مهربونم دلت تنگتم....
وبلاگت بدجور خاک میخوره محمد کمیل جان
امیدوارم خوب باشی ....
به کشور و دوست و همسایه سلام برسان
و اعلائم حیاطیتو به ما نشون بده عزیز جان...
قهوهام را تلخ مینوشم
شکر؟
نه!
فقط کمی لبخند در فنجانم بریز
و چند قطره از کهکشان نگاهت
آنقدر که فنجانم شیری شود...